Prezentacja prymasowskiej koncepcji miłości i sprawiedliwości społecznej z okresu Wielkiej Nowenny jest podstawowym zadaniem niniejszego opracowania. Chrześcijańska wizja życia społecznego, przedstawiana wówczas wiernym przez Stefana Wyszyńskiego, wyrastała z jednej strony z nauczania Jezusa Chrystusa i z dokumentów Magisterium Kościoła, z drugiej zaś była wyrazem jego wielkiej miłości do narodu polskiego. Prymas bowiem potrafił być zarówno dobrym pasterzem, jak i wymagającym prorokiem.
W książce znajdziemy odpowiedź na pytania:
Jak Prymas Tysiąclecia rozumiał pojęcia miłości i sprawiedliwości społecznej? Jakimi motywami kierował się, zabierając głos na ten temat? Jak rozumiał troskę Kościoła o miłość i sprawiedliwość społeczną wobec człowieka, rodziny, narodu i państwa? Jak widział zakres tej troski? Na ile jego nauczanie było odpowiedzią na zaistniałe problemy? Czy następowała ewolucja jego poglądów w tej kwestii? Jak często prezentował naukę Magisterium Kościoła? Czy prowadził polemikę z przedstawicielami odmiennych koncepcji sprawiedliwości?
Rozprawa doktorska Troska Kościoła o miłość i sprawiedliwość społeczną w nauczaniu pasterskim kardynała Stefana Wyszyńskiego w okresie Wielkiej Nowenny (1957–1966) napisana na seminarium naukowym z homiletyki pod kierunkiem ks. prof. zw. dr. hab. Kazimierza Panusia
Dostawa: | ||||
Płatności: |