O żywą wiarę i miłość

Rekolekcje kapłańskie ze św. Wincentym Pallottim w 50. Rocznicę jego kanonizacji. Montmorency (Francja) 4-7 listopada 2012 roku

„Największą radością dla każdego zakonu jest wyniesienie jego założyciela przez Kościół na ołtarze” - można było przeczytać w marcu 1963 roku w „Naszej Rodzinie”, zasłużonym miesięczniku pallotyńskim, przez długie lata wydawanym w Paryżu dla polskiej emigracji. Tak pisał w swoim liście ówczesny przełożony generalny ks. Wilhelm Möhler. Zaznaczał przy tym: „Obowiązkiem naszym, jako synów duchowych Świętego Wincentego Pallottiego, jest nie tylko coraz lepsze poznawanie, ukochanie i naśladowanie Jego wielkich cnót, ale również ułatwienie wszystkim dzieciom Kościoła realizowanie według ich możliwości wielkich planów Świętego naszych czasów” (22 stycznia 1963 roku).
Jedną z form poznania, umiłowania i naśladowania Założyciela są doroczne rekolekcje, których treść jest oparta na duchowości Pallottiego. Już w 2010 roku rekolekcje dla Regii Miłosierdzia Bożego we Francji miały ściśle pallotyński charakter. Głosił je jeden z najlepszych znawców naszego Świętego i recepcji jego dokonań - ks. Stanisław Stawicki SAC. W Roku Jubileuszowym 2012/2013 życzeniem współbraci było, aby powrócić do myśli i dzieła Pallottiego. Wybór ks. Stanisława Zarzyckiego SAC na rekolekcjonistę został podyktowany kilkoma względami. Po pierwsze, ks. Stanisław studiował pisma Założyciela w Rzymie, był więc z Pallottim obeznany. Czytał jego pisma w oryginale. Mieszkał tam, gdzie żył, działał i odszedł do Pana św. Wincenty. Po drugie, współbracia byli przekonani, że skoro ks. Stanisław jest profesorem duchowości na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim, to gwarantuje uniwersytecki poziom i nie tylko dostarczy intelektualnej pożywki, lecz także przeprowadzi przez gąszcz XIX-wiecznej terminologii teologicznej. Trzeci argument był najważniejszy: ks. Zarzycki - kapłan i pallotyn, a nadto człowiek zmagający się z chorobą - dał się poznać jako człowiek pokorny i ujmujący; w jego obecności każdy zawsze czuł się dobrze.
Rekolekcje, którym towarzyszy szum jodeł, widok saren, śpiew ptaków i cień dębów — bo takie jest otoczenie domu w Montmorency — wprowadzają pokój, zachęcają do poszukiwania i odkrywania prawdziwej mądrości. Jesienna atmosfera, liście szeleszczące pod nogami mówią o kruchości życia. Dość wcześnie o tej porze roku zachodzące słońce ogłasza, że trzeba szukać pierwotnej łaski serca. Pobliski cmentarz w Montmorency przypomina o dokonaniach wielkich Polaków, którzy spoczęli na nim w czasach Wielkiej Emigracji i w latach późniejszych. Było to miejsce pierwszych pochówków Adama Mickiewicza, Cypriana K. Norwida, Joachima Lelewela i ks. Zenona Modzelewskiego, pallotyna, który współtworzył i kontynuował po ks. Józefie Sadziku dzieło Éditions du Dialogue i Centre du Dialogue. Duchowego przeżycia piękna dopełnił ks. abp Henryk Hoser, w latach 1996-2003 kierujący Regią Miłosierdzia Bożego we Francji. Pojawił się na zakończenie rekolekcji w Montmorency.
Życzę miłej lektury wszystkim, którzy wezmą do rąk książkę ks. Stanisława - owoc modlitwy, refleksji i cierpienia. Jestem przekonany, że dzięki temu łatwiej będzie poznać, ukochać i naśladować św. Wincentego Pallottiego.
(ks. Aleksander Pietrzyk SAC Superior Regii Miłosierdzia Bożego we Francji)

SPIS TREŚCI
MODLITWA JUBILEUSZOWA
PRZEDMOWA. Wincenty Pallotti radością całego Kościoła (ks. Aleksander Pietrzyk SAC)
MODLITWA ZAWIERZENIA I OFIAROWANIA SIĘ BOGU
DZIEŃ I WPROWADZENIE, Hymn O Stworzycielu, Duchu, przyjdź.
KONFERENCJA I, Naśladowanie Jezusa Chrystusa, Apostoła Ojca
KAZANIE I, Słuchać słowa Bożego, aby bardziej uwierzyć Bogu, bardziej Go miłować i lepiej Mu służyć
DZIEŃ II MEDYTACJA I, Benedicite — pożegnalny kantyk św. Wincentego
KONFERENCJA II, Medytacja apostolska według św. Wincentego Pallottiego
KAZANIE II, Pozwolić się przemienić, by pełnić dzieła miłosierdzia
KONFERENCJA III, Braterstwo kapłańskie i współpraca apostolska
SPOTKANIE WSPÓLNOTOWE I, Moja wiara ożywiona przez miłość a wspólnota, w której żyję
DZIEŃ III MEDYTACJA II, Jezus - nasz Brat pierworodny
KONFERENCJA IV, Bóg może odnowić w nas swój obraz
KAZANIE III, Bierność czy zaangażowanie w misję Kościoła?
KONFERENCJA V, Wiara jako dar i nasze zobowiązanie do ewangelizacji
SPOTKANIE WSPÓLNOTOWE II, Nasza wiara ożywiana przez miłość a nasza współpraca w apostolstwie
DZIEŃ IV MEDYTACJA III, 33 maksymy św. Wincentego Pallottiego motywujące do zaangażowania się ad salvandas animas
KONFERENCJA VI, Modlitwa apostoła
KAZANIE IV, Wyrzeczenie wyrazem miłości
KONFERENCJA VII, Umrzeć dla siebie, by żyć dla Chrystusa i innych
DZIEŃ V MEDYTACJA IV, Zegar męki Pańskiej według św. Wincentego Pallottiego
KONFERENCJA VIII, Eucharystia, czyli Najświętsza Ofiara
KAZANIE V, Poszukiwać zagubionych
KAZANIE NA ZAKOŃCZENIE REKOLEKCJI. Aktywna postawa apostoła nowej ewangelizacji (abp Henryk Hoser SAC)

ANEKS
Zakorzenienie w Chrystusie i apostolstwo powszechne według św. Wincentego Pallottiego (ks. Stanisław T. Zarzycki SAC)
Uwagi wstępne
1. Zakorzenieni w Chrystusie i Jego Kościele
2. Istotne przesłanie charyzmatu Pallottiego — apostolat wyzwaniem dla wszystkich wiernych
3. Wezwanie do współodpowiedzialności apostolskiej
4. Formy i sposoby apostolskiego zaangażowania
5. Co wynika z przesłania Pallottiego dla nas?